Το θέμα των περιόπτων σαρκοφάγων σχετίζεται με την παραγωγή ταφικών μνημείων από τους καινοτόμους Πάριους γλύπτες των Αρχαϊκών και Κλασικών χρόνων. H παρουσία καταλλήλων κοιτασμάτων μαρμάρου στην Πάρο συνέβαλε στην δημιουργία πολυαρίθμων εργαστηρίων γλυπτικής που ασχολήθηκαν με την κατασκευή όχι μόνο κτηρίων από μάρμαρο , αλλά και μίας μεγάλης ποικιλίας ελευθέρων έργων και κυρίως ταφικών μνημείων. Μεταξύ αυτών περιλαμβανονται ταφικές στήλες, σαρκοφάγοι του φοινικικού τύπου, οι παραδοσιακοί κιβωτόσχημοι εντός του εδάφους τάφοι, τεφροδόχοι και τέλος μία ιδιαίτερη και λίαν σημαντική κατηγορία ταφικών μνημείων, των περιόπτων σαρκοφάγων που οικοδομούνταν επάνω σε βαθμιδωτό πόδιο. Η πρακτική περί ενταφιασμού των νεκρών όχι εντός του εδάφους, αλλά επάνω σε βάθρο και μέσα σε ορατό τάφο αναφέρεται συνήθως εκλαμβάνεται ως μη ελληνικό έθιμο. Ωστόσο, η άποψη δεν είναι ορθή ή θα μπορούσε να λεχθεί ότι δεν εφαρμόστηκε με την ίδια πίστη σε όλες της περιοχές της Ελλάδας. Ο ορατός ναόσχημος τάφος, ανιδρυμένος επάνω σε βαθμιδωτό βάθρο βρήκε την τελείωσή του στην Ιωνία. Παρουσία Ιώνων γλυπτών εντοπίζουμε σε σειρά Ιωνικών ταφικών κατασκευών επάνω σε υψηλό βάθρο (λ.χ. Μνημείο Νηρηίδων, Πεσσόσχημα μνημεία Ξάνθου Λυκίας, κα.). Τον τύπο αναγνωρίζουμε και στον μνημειώδη τάφο του Κύρου, αποτελούμενο από ναόσχημο θάλαμο επάνω σε βαθμιδωτό βάθρο. Αυτή ακριβώς την μορφή αντέγραψαν οι καλλιτέχνες της Πάρου. Στην διάδοση του τύπου συνέβαλε η Πάρος, η οποία μάλιστα κατασκεύασε ανάλογα μνημεία και κατά τις ενδείξεις τα διέδωσε προς την ηπειρωτική Ελλάδα και την Αττική. Τον τύπο της ορατής, επί βάθρου ιδρυμένης σαρκοφάγου απεικονίζουν γνωστές αττικές λήκυθοι του 5ου αι. π.Χ. Στο άρθρο γίνεται αναφορά στην τυπολογικη εξέλιξη της ελληνικής σαρκοφάγου και στην συμβολή της Πάρου στην εξαγωγή και στην διάδοση του τύπου.
0 comments:
Post a Comment